dziwować się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... stajni betlejemskiej aż od brzegów Wisły
Z ptakami smukłe sarny dziwować się przyszły.
Wiewiórka zęby szczerzy i w niebo się patrzy,
Jak... - ... kary. I co z tego? Przecie to koń, nie żyrafa, dziwować się nie ma czemu. Co tu porabiacie, kumotrzy, na tym cmentarzysku...
- ... wezwanie jedynego syna do łoża śmierci. Przyleci. Dlaczegóż miałby przylecieć, dziwowali się w Zespole, przecież to telepata, on nikogo nie kocha, a...
- ... zepchnął pod brzegi i roztopił ciepły południowy wiatr. Ki diabeł, dziwowali się włościanie. Być zimie czy nie być?
Nie minęły trzy dni...
- ... końcu murarz naprawy zaniechał i w moście została się dziura. Dziwowali się jej ludzie, zjeżdżający się zewsząd, aby most oglądać, i stąd...
- ... kobiety i mężczyzny.
- Nie rozumiem, jak mogło to nam umknąć - dziwował się Celiński. Siedzieli - on, Praduiga i sierżant Ho - w jednym z... - ... ze zbożem. A on kazał wiernikom odkopywać
i mierzyć i dziwował się bardzo. I pokazałem mu beczki moszczu, i beczki dawne,
pełne... - ... wtedy był to dziw starożytności - wydany w 1869 r. - i dziwowałem się, że cały świat może być skatalogowany i wyilustrowany.
Czytał pan... - ... księżyca jeszcze mocniej się w niej odbijało.
- Masz oto, Pietrek... Dziwuj się...
W świetle księżyca lampa przemieniła się i wypiękniała. Stała się... - ... się go bardzo rzadko.
A ci wszyscy inni przyłażą, mantykują. Dziwują się nad pacjentem jak nad egzotycznym małpiszonem w klatce. Jeśli jest... - ... i regularnie zasypiał w nich zaraz, strasząc chrapaniem cietrzewie oraz dziwując się dwu rzeczom: że nigdy nie widział toku i że są...
- ... z pokoju gubiąc łzy po drodze.
Stary profesor wzruszył ramionami dziwując się tej niezgłębionej tajemnicy: płacze, a sama nie wie dlaczego? I... - ... Chłop słucha pilnie i łakomie, goni słowa i zdania i dziwuje się, że to tam ano wszystko tak akuratnie, tak rzetelnie przez...
